Ilse Dhont
Mindfulness en meditatie helpen me om mijn gedachten te ordenen. Om van mijn drukke hoofd af te zakken naar mijn hart, te voelen wat ik wil. Mijn grens te voelen en keuzes te maken die bij me passen. Het helpt me goed in mijn vel te zitten en te genieten van de kleine gelukskes in 't leven. Kortom, door mindfulness doorheen mijn dag te verweven, geniet ik meer van mijn leven. Zalig!
Maar dat is niet altijd zo geweest.
In 2009 stond mijn leven stil…ik was zwanger van ons eerste kindje en we waren ontzettend blij, maar onze dochter werd dood geboren. Een enorme klap in het gezicht. Ik nam toen wat tijd voor mezelf en zocht ook professionele hulp. Ik had het verlies verwerkt en het verdriet een plaats geven… dacht ik. Ik ging weer volle kracht vooruit, maar ik was kwaad. En ik was kil, ongevoelig. Eigenlijk duwde ik alles weg. Wilde ik er liever niet aan denken, niet voelen wat het met me deed. Tot het moment ik het niet meer kon wegduwen…
In 2016 kwam ik dan in aanraking met mindfulness en toen pas leerde ik opnieuw voelen. Toen pas leerde ik mezelf kennen. Ik besefte hoe geblokkeerd ik zat, altijd maar diezelfde gedachten malen, altijd in dat hoofd. Die negatieve lus. Ik kon de dingen niet meer in perspectief zien of er rationeel naar kijken. Niet meer genieten, ik werd geleefd. Ik miste liefde, verbondenheid en verwondering. Het moest anders.
Stilaan ontdooide ik, durfde ik opnieuw te gaan voelen. Stapje voor stapje. Oefening voor oefening, kijken en voelen wat het met me deed. Stilaan sterker in mijn schoenen staan, weer meer lachen. Weer meer orde in die gedachten en meer rust in mijn hoofd.
Mindfulness en meditatie zijn voor mij echte Rustmakers. Het helpt me te voelen vanuit mijn hart. Ik houd rekening met mij, met wat ik wil en hoe ik het wil. Het brengt rust in dat drukke hoofd.
En die Rustmakers, die wil ik in de wereld gaan verspreiden.
Aan iedereen die het kan gebruiken, aan iedereen die ervoor open staat, aan iedereen die weer verwondering nodig heeft.
Maar dat is niet altijd zo geweest.
In 2009 stond mijn leven stil…ik was zwanger van ons eerste kindje en we waren ontzettend blij, maar onze dochter werd dood geboren. Een enorme klap in het gezicht. Ik nam toen wat tijd voor mezelf en zocht ook professionele hulp. Ik had het verlies verwerkt en het verdriet een plaats geven… dacht ik. Ik ging weer volle kracht vooruit, maar ik was kwaad. En ik was kil, ongevoelig. Eigenlijk duwde ik alles weg. Wilde ik er liever niet aan denken, niet voelen wat het met me deed. Tot het moment ik het niet meer kon wegduwen…
In 2016 kwam ik dan in aanraking met mindfulness en toen pas leerde ik opnieuw voelen. Toen pas leerde ik mezelf kennen. Ik besefte hoe geblokkeerd ik zat, altijd maar diezelfde gedachten malen, altijd in dat hoofd. Die negatieve lus. Ik kon de dingen niet meer in perspectief zien of er rationeel naar kijken. Niet meer genieten, ik werd geleefd. Ik miste liefde, verbondenheid en verwondering. Het moest anders.
Stilaan ontdooide ik, durfde ik opnieuw te gaan voelen. Stapje voor stapje. Oefening voor oefening, kijken en voelen wat het met me deed. Stilaan sterker in mijn schoenen staan, weer meer lachen. Weer meer orde in die gedachten en meer rust in mijn hoofd.
Mindfulness en meditatie zijn voor mij echte Rustmakers. Het helpt me te voelen vanuit mijn hart. Ik houd rekening met mij, met wat ik wil en hoe ik het wil. Het brengt rust in dat drukke hoofd.
En die Rustmakers, die wil ik in de wereld gaan verspreiden.
Aan iedereen die het kan gebruiken, aan iedereen die ervoor open staat, aan iedereen die weer verwondering nodig heeft.
Contactgegevens
|